Niezwykła złożoność i skomplikowanie zjawisk ekonomicznych zawsze stwarzają mo-żliwość spojrzenia na nie z innego punktu widzenia i tym samym opracowania różnych teorii ekonomicznych. Na tym tle od samego początku rozwoju nauki ekonomii po-wstawały i współistniały ze sobą dwa podstawowe nurty: ekonomii pozytywnej i eko-nomii normatywnej.
Ekonomia pozytywna koncentrowała się na wypracowaniu najbardziej uniwer-salnych narzędzi i metod analizy ekonomicznej w celu możliwie bezstronnego uogól-niania procesów gospodarczych i mechanizmów ekonomicznych. Unikała ona wpro-wadzania sądów wartościujących, czyli formułowania stwierdzeń, czy jest to dobre czy złe, korzystne czy też niekorzystne. Dorobek ekonomii pozytywnej, np. z zakresu me-todologii liczenia dochodu narodowego, wydajności pracy, kapitałochłonności produkcji, mnożnika inwestycyjnego, przepływów między gałęziowych, substytucji czynników produkcji, rachunku ekonomicznego, metody dyskonta, jest trwałym osiągnięciem wiedzy ekonomicznej akceptowanym przez ekonomistów o różnych orientacjach ideowych. Tworzy on fundament, na którym budowane są różne szkoły myślenia nor-matywnego.
więcej