Maksymalizacja zysku w przedsiębiorstwie przy założeniu konkurencji doskonałej

Maksymalizację zysku będziemy rozpatiywać najpierw przy założeniu konkurencji do-skonałej, a następnie monopolistycznej.

Model konkurencji doskonałej zakłada istnienie dużej liczby małych przedsię-biorstw, z któiych żadne z osobna wzięte nie może_kształtować ceny. Wszyscy produ-cenci wytwarzają dobra homogeniczne, tzn. nie różniące się od dóbr wytwarzanych przez innych producentów tej samej branży. Producenci mają pełną swobodę wejścia i opuszczenia rynku..Każde przedsiębiorstwo może sprzedać po bieżącejcenie rynkowej to wszystko, co wytwarza, i nie ma potrzeby oferowania produktów po niższej cenie. Rów-nież konsument nie może decydować o cenie. Istnieje pełna przejrzystość rynku, tzn. że wszyscy konsumenci są doskonale zorientowani co do cen różnych produktów i jest im_obojętne, u którego producenta dokonają zakupu.

Istnieje także doskonała podzielność i przenośność czynników produkcji. W re-zultacie nie istnieją żadne opóźnienia w czasie, gdyż producenci natychmiast dostosują swoją działalność do aktualnych wymagań iynku. W tym idealnym typie konkurencji nie występuje niepewność i ryzyko działalności gospodarczej. Nie ma też zapotrze-bowania. na reklamę i promocję. Przedsiębiorca poszukuje optymalnych rozmiarów produkcji, przy któiych może zmaksymalizować swój zysk.

Maksymalizacja zysku zależy nie tylko od wysokości przeciętnych i krańcowych kosztów produkcji, ale także od wysokości ceny rynkowej. Cena rynkowa w modelu konkurencji doskonałej jest dana i nie zmienia się wraz ze zmianą wielkości produkcji w przedsiębiorstwie. A więc zależności między ceną a utargiem przeciętnym oraz utarciem krańcowym można wyrazić następującymi równaniami:

Przedsiębiorstwo osiąga maksimum zysku w punkcie przecięcia się krzywej kosztów krańcowych z krzywą utargu krańcowego, czyli: j