Średnia dla całej próby badawczej wynosi 1210 zł miesięcznie brutto i była wyższa o 22% od średniego wynagrodzenia oferowanego przez pracodawców (992 zł miesięcznie).

Wyniku stąd, że aspiracje bezrobotnych nie są nadmierne. Średnia płaca oczekiwana przez nich jest tylko o 6,5% wyższa od proponowanej płacy minimalnej od stycznia 2008 r. Warto dodać, że oczekiwana płaca miesięczna netto (ok. 850 zł) jest nieco wyższa niż minimum socjalne dla jednoosobowego gospodarstwa (785 zł netto), ale stanowi tylko 1/3 minimum socjalnego dla czteroosobowej rodziny. Płaca oczekiwana nie spełnia więc kryteriów płacy godziwej, ale jest wyższa o 1/5 od wynagrodzeń oferowanych przez pracodawców.

Po przedstawieniu ofert płacowych i aspiracji bezrobotnych warto przeprowadzić analizę poziomu wynagrodzeń w szarej strefie. Często formułowana jest teza, że wynagrodzenia w szarej strefie są wyższe niż w sektorach zatrudnienia rejestrowanego. Badania GUS sugerują, że średnie miesięczne dochody z pracy nierejestrowanej wynosiły w 2004 r. 392 zł netto, co stanowiło 25% przeciętnego wynagrodzenia netto w gospodarce narodowej.

Głównym czynnikiem determinującym poziom wynagrodzeń w szarej strefie był doraźny charakter zatrudnienia nierejestrowanego. Średnia liczba dni przepracowanych w tej formie wynosiła 35, a w gospodarce narodowej około 250. Oznacza to, że liczba przepracowanych dni stanowiła około 14% w stosunku do średniej w gospodarce narodowej. Z tego wynika, że średnie wynagrodzenie netto za godzinę przepracowaną było wyższe niż w gospodarce narodowej, ale dochody miesięczne były czterokrotnie niższe.

Dokonano próby weryfikacji tej tezy. Zapytano respondentów, jaki – ich zdaniem – minimalny dochód netto za godzinę pracy mogą osiągnąć osoby wykonujące pracę nierejestrowaną na lokalnym rynku pracy. Opinie wyraziło 385 respondentów.