Fundusze jako najpopularniejsza forma inwestowania pieniędzy

W systemie bankowym szczególną rolę odgiywa stopa oprocentowania krótkoter-minowych kredytów udzielanych sobie wzajemnie przez banki londyńskie. Stopa ta nazywana jest w świecie finansowym skrótem LIBOR (ang. London Interbank Offered Rate). Jest ona podstawowym elementem wyznaczającym poziom oprocentowania średnio- i długoteiminowych kredytów. Oprocentowanie tych kredytów określa się zazwyczaj w ten sposób, że do stopy procentowej LIBOR dodaje się określoną marżę uzależnioną od czasu, na który pobierany jest kredyt, oraz oceny stopnia standingu pożyczkobiorcy. Standing finansowy jest miarą rzetelności przedsiębiorstwa i jego zdolności do wywiązywania się z zobowiązań finansowych w umownych terminach spłaty kredytu wraz z należnymi odsetkami.

Oprócz banków komercyjnych tworzone są fundusze wspólnego inwestowania. W wielu krajach świata tego rodzaju fundusze są od lat jedną z najpopularniejszych form inwestowania pieniędzy. Idea działania funduszu jest stosunkowo prosta. Inwestor powierza mu swoje pieniądze, a fundusz obraca nimi w taki sposób, aby dostarczyć swemu klientowi jak najwyższy zysk. Opracowywana jest specjalna strategia zakupu i sprzedaży papierów wartościowych w celu zminimalizowania ryzyka spadku ich kursu giełdowego oraz zmaksymalizowania zysku dzielonego pomiędzy członków funduszu wspólnego inwestowania.

Ważną rolę uzupełniającą system bankowy odgiywają różne instytucje finansowe, które czasami nazywane są parabankami. Są to kasy oszczędności, spółki oszczędnościo- wo-kredytowe, stowarzyszenia oszczędnościowo-budowalne, instytucje kredytowe lub spółki finansujące różne transakcje kupna-sprzedaży, banki spółdzielcze lub komunalne kasy oszczędności.