Kształt krzywych kosztów

Kształt krzywych kosztów zmiennych KZ i kosztów całkowitych KC wynika z po-przednio analizowanej funkcji produkcji w krótkim okresie, którą można zapisać w po-staci:

Ze względu na to, że zasób kapitału nie ulega zmianie, koszty stałe są niezależne od rozmiarów produkcji. Kształtują się one na jednakowym poziomie zarówno przy produkcji zerowej, jak i przy pełnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych przed-siębiorstwa. Są więc one ilustrowane linią poziomą. Dzieląc koszty stałe KS przez ilość wytwarzanej produkcji Q, przeciętne koszty stałe na jednostkę produkcji ks wykazują systematyczną tendencję malejącą aż do pełnego wykorzystania zdolności produkcyj-nych przedsiębiorstwa.

Funkcja kosztów zmiennych całkowitych KZ jest zatem lustrzanym odbiciem funkcji produkcji, czyli krzywej produktu całkowitego. Funkcja kosztów całkowitych KC jest sumą funkcji kosztów zmiennych KZ i funkcji kosztów stałych KS. Ilu-struje to poniższy wykres (rysunek 5.8).

Do punktu b” koszty zmienne KZ rosną coraz wolniej w stosunku do wzrostu pro-dukcji. W punkcie b” następuje przegięcie funkcji kosztów zmiennych i wówczas koszty zmienne na jednostkę produkcji osiągają swoje minimum. Od punktu b” koszty zmienne KZ rosną coraz szybciej w stosunku do wzrostu produkcji.

Koszty całkowite są sumą kosztów stałych i kosztów zmiennych (KC = KS + KZ), dlatego kształt krzywej kosztów całkowitych jest identyczny z kształtem krzywej kosz-tów zmiennych, ale przesunięty w górę o wysokość kosztów stałych.

Na podstawie powyższego kształtu krzywych kosztów całkowitych można dokładnie ustalić kształt pozostałych krzywych dotyczących przeciętnych kosztów całkowi tych, przeciętnych kosztów zmiennych oraz kosztów krańcowych. Koszty przeciętne wynikają z podzielenia określonej kategorii kosztów przez ogólną wartość wytwarzanej produkcji. Krzywa kosztów krańcowych ilustruje zmiany kosztów ostatniej jednostki produkcji w miarę zwiększania jej ogólnych rozmiarów. Odgrywa ona niezmiernie ważną rolę w precyzyjnym wyznaczaniu optymalnych rozmiarów produkcji, przy których przedsiębiorca minimalizuje przeciętne koszty wytwarzania bądź maksymalizuje swój zysk.