Przyjmuje się tu założenie, że konsument jest tak samo zadowolony, gdy spożywa 9 kg warzyw i 1 kg mięsa, jak wówczas, gdy spożywa 1 kg warzyw i 5 kg mięsa miesięcznie. Spożywa on jeszcze wiele innych dóbr, ale ich zestawy są tak samo uporządkowane według jednakowej skali zadowolenia i dlatego wybory z punktu widze nia jego indywidualnych preferencji są dla konsumenta obojętne. Chcąc jednak zwięk-szyć konsumpcję jednego dobra (np. mięsa), musi równocześnie zmniejszyć spożycie innego dobra (warzyw). W rezultacie krzywa obojętności będzie miała nachylenie ujemne.
Każdy konsument woli mieć więcej dobra niż mniej i żaden z konsumentów nie zrezygnuje z wyższego poziomu całkowitej konsumpcji na rzecz jej niższego poziomu. Dlatego jego preferencje można zilustrować za pomocą wielu krzywych obojętności.
Leave a reply