Ilustrowane na hipotetycznym przykładzie liczbowym współzależności międzydziało- we zostały zbudowane zgodnie z metodą przepływów międzygałęziowych, opracowaną przez amerykańskiego ekonomistę W. Leontiefa . Jego metoda operuje nie strukturą działową, lecz strukturą gałęziową bliżej nie określonej gospodarki narodowej.
Uogólniając realne procesy zachodzące w gospodarce narodowej Leontief opisuje, w jaki sposób przedsiębiorcy kupują i sprzedają między sobą wytworzone produkty, przy czym sprzedaż jednej produkcji (zwana przez niego output) stanowi podstawowy nakład (input) dla innej produkcji. Przedstawiając te wymiany międzygałęziowe za pomocą tablicy o podwójnym wejściu (input-output), Leontief stworzył prawdziwą makietę nowoczesnej gospodarki pokazującą wewnętrzne zależności techniczno-ekonomiczne między różnymi gałęziami gospodarki narodowej. Leontief sądził, że dzięki rozwojowi systemu komputerowego i w warunkach istnienia dostatecznej ilości podstawowych informacji można będzie rozwiązać wiele problemów ekonomicznych przewidywanych w przyszłości. Rozpatrzmy więc dokładniej metodologiczną stronę tej koncepcji.
Załóżmy dla uproszczenia, że gospodarka narodowa składa się z czterech gałęzi, chociaż metodę W. Leontiefa można rozszerzyć na taką liczbę gałęzi, która występuje w rzeczywistej gospodarce narodowej każdego kraju. Produkcję globalną każdej gałęzi oznaczamy symbolami: X} , X2, X3, XĄ. Produkcja globalna każdej gałęzi przezna-czona jest na użytek wewnętrzny gałęzi, na potrzeby innych gałęzi, a to, co przeznaczone jest na spożycie indywidualne lub zbiorowe oraz na inwestycje i przyrost zapasów i rezerw, stanowi tzw. produkcję finalną.
Ten sposób rozdysponowania produkcji globalnej każdej gałęzi został uogólniony i zapisany przez W. Leontiefa językiem matematycznym przy użyciu następujących symboli:
Leave a reply