Ułomności dochodu narodowego

Przez długi okres nie dostrzegano, że dochód narodowy, oprócz istotnych zalet, ma także pewne ułomności. Agregat dochodu narodowego nie wartościuje jego poszczegól-nych składników produkcja broni czy alkoholu wchodzi do wskaźnika dochodu naro-dowego na tych samych prawach, co produkcja żywności, dóbr konsumpcyjnych trwa-łego użytkowania itp. Zwiększenie dochodu narodowego jakże często wiąże się z po-wstaniem wielu szkód ekologicznych, jak: zanieczyszczenie wód, powietrza, niszczenie lasów, uszkodzenie infrastruktury technicznej i społecznej itp., a więc pojawieniem się tzw. efektów zewnętrznych, których nie uwzględnia się w rachunku dochodu narodowe-go. Stąd kraj, który zaniedbuje środowisko naturalne, może kierować przez pewien okres znacznie większe nakłady na rozwój potencjału produkcyjnego, ale czyni to kosztem zdrowia ludności, co na dłuższą metę obniża wydajność pracy, zmniejsza liczbę ludności zdolnej do pracy, wymaga coraz większych środków na lecznictwo itp. W sumie, mimo pewnych korzyści doraźnych w postaci dodatkowej rozbudowy potencjału produkcyjnego, na dłuższą metę traci na tym i gospodarka narodowa, i społeczeństwo. Dlatego wskaźnik wzrostu dochodu narodowego nie powinien być wystarczającym miernikiem sukcesu gospodarki narodowej, dopóki nie przeprowadzi się ostatecznego rachunku korzyści i długookresowych strat. Dotyczy to nie tylko naturalnego środowi-ska, ale także np. możliwości nadmiernego wyczerpywania się nieodtwarzalnych zaso-bów naturalnych.