Jak wynika z analizy zatrudnienia nierejestrowanego od strony pracodawców, praca nierejestrowana nie jest zjawiskiem jednorodnym. Jej forma, charakter, zakres wynikają przede wszystkim ze specyfiki pracy w poszczególnych branżach, z aktualnej sytuacji na ogólnopolskim (czy wręcz europejskim), a także lokalnym rynku pracy, w danej branży, wreszcie z cech indywidualnych firm i pracowników.

Z badań CASE wynika, że ważną kwestią dla powstawania i utrzymywania się szarej strefy na rynku pracy jest nierównowaga między podażą i popytem na poszczególne rodzaje pracy. Zdaniem badanych pracodawców, na rynku brakuje wykwalifikowanej siły roboczej, a w niektórych branżach nawet pracowników niewykwalifikowanych gotowych podjąć pracę na warunkach rynkowych. Słabsza pozycja pracodawców skłania ich do poszukiwania różnych metod przyciągnięcia pracownika, co może prowadzić do uciekania się do różnych mniej drastycznych przejawów pracy nierejestrowanej, jak ukrywanie części wynagrodzenia lub niesłuszne rozliczanie go na podstawie umowy cywilnoprawnej. Należy jednak oczekiwać, że ewentualne przejawy szarej strefy w tym segmencie rynku są wynikiem porozumienia obu stron stosunku pracy. Inaczej sprawa wygląda na rynku pracy, na którym występuje nadwyżka podaży pracy, najczęściej niewykwalifikowanej, Ten segment rynku jest zdominowany przez pracodawców i tutaj też z ich inicjatywy częściej dochodzi do najdrastyczniejszej formy szarej strefy, jaką jest w całości nieoficjalne zatrudnienie bądź też zatrudnienie oficjalne na poziomie płacy minimalnej.