Badanie pokazało, że praca nierejestrowana jest przede wszystkim domeną firm małych, bez osobowości prawnej, które działają na rozdrobnionym rynku i narażone są przez to na największą konkurencję. Wynika to głównie z tego, że najważniejszymi czynnikami, które kształtują rozmiary szarej strefy, są kwestie dotyczące podatków, kosztów zatrudniania i ogólnie przepisów prawa pracy oraz podaży siły roboczej. Wysokie koszty zatrudniania i skomplikowanie przepisów są łatwiejsze do udźwignięcia przez większe przedsiębiorstwa, małe uciekają przed kłopotami w szarą strefę.

Do analizy zróżnicowania szarej strefy oraz analizy opinii o najskuteczniejszych sposobach jej ograniczania w badaniu wzięto pod uwagę zarówno czynniki charakteryzujące branżę, jak i firmę respondenta, a nawet jego indywidualne postawy. Okazało się, że szara strefa nie jest wyłącznie zjawiskiem o charakterze ekonomicznym. Istotne znaczenie dla wchodzenia w tę strefę mają także czynniki światopoglądowe, np. moralność podatkowa określająca siłę indywidualnego przekonania o konieczności płacenia wszystkich należnych zobowiązań podatkowych.

W powszechnym przekonaniu respondentów-przedsiębiorców oraz osób odpowiedzialnych za politykę kadrową firm największy wpływ na redukcję skali pracy nierejestrowanej miałoby ograniczenie kosztów pracy, w tym przede wszystkim składek na ubezpieczenia społeczne. Co ciekawe, względna wysokość podatków od dochodów osobistych w Polsce w porównaniu z innymi państwami regionu jest niewielka, rekompensują to jednak bardzo wysokie obciążenia społeczne, przekraczające 38% wynagrodzenia brutto69.