W podręcznikach zachodnich najczęściej definiuje się ekonomię jako naukę zajmującą się badaniem zachowania podmiotów gospodarczych w dziedzinie wykorzystania ograniczonych środków, które mogą być w rozmaity sposób zastosowane w sferze produkcji, podziału, wymiany i konsumpcji. W badaniach tych stara się ona ustalić określone prawidłowości ekonomiczne, którym często nadaje się rangę obiektywnych praw ekonomicznych.
Najistotniejszym elementem tego określenia jest stwierdzenie, że środki, stojące do dyspozycji zarówno poszczególnego podmiotu gospodarczego, jak i całego społe-czeństwa, są ograniczone. Każde społeczeństwo, nawet to najbogatsze, żyje w świecie rzadkości. Ludzie bowiem stale chcą konsumować więcej niż są w stanie wytworzyć.
Pojęcie rzadkości odnosi się do luki między ogólną sumą dóbr i usług, których ludzie potrzebują, aby zaspokoić swoje różnorodne potrzeby, a możliwościami ich wy-tworzenia. Gdyby nie występowało zjawisko rzadkości, nie byłoby powodów do stu-diowania ekonomii, a więc poszukiwania odpowiedzi na pytania, co, jak, ile i dla kogo wytwarzać, aby uzyskać największą efektywność ekonomiczną.
Druga część tego stwierdzenia zwraca uwagę, że ograniczone środki mogą być zastosowane w rozmaity sposób. Gdyby do wytworzenia dóbr i usług zawsze istniała tylko jedna metoda i gdyby zawsze stosowano te same środki, wówczas nie wystę-powałby problem wyboru. W rzeczywistości zawsze istnieje do dyspozycji wiele różnych metod. Ten sam produkt może być wytworzony za pomocą różnych narzędzi, przy użyciu różnych surowców, materiałów, komponentów itp. Mówimy więc o alter-natywnym zastosowaniu środków materialnych i finansowych. Mogą one być przez ich właściciela lub dysponenta skierowane albo tu, albo gdzie indziej.
Leave a reply