Mikro- i makroekonomia

Mikroekonomia zajmuje się badaniem racjonalnego postępowania lub reakcji indy-widualnych uczestników gospodarki rynkowej, tzn. konsumentów i producentów, oraz analizą rynków na poszczególne produkty. Do badania zachowania się gospodarstwa domowego jako konsumenta stosuje ona takie narzędzia analizy, jak krzywa popytu i podaży lub teoria racjonalnego wyboru dokonywanego przez konsumenta z punktu widzenia maksymalizacji przyjemności lub użyteczności nabywanych na rynku dóbr. Do badania postępowania przedsiębiorstwa wykorzystuje się kategorie kosztów, zysku, renty, stopy procentowej, płacy itp. w warunkach doskonałej, niedoskonałej lub monopolistycznej konkurencji. Mikroekonomia może także analizować zjawiska w szerszej skali niż gospodarstwa domowe czy też przedsiębiorstwa, tzn. może obejmować określone działy lub nawet całą gospodarkę narodową, pod warunkiem, że nie będzie operowała wielkimi agregatami, lecz narzędziami typowymi dla mikroanalizy.

Makroekonomia nie zajmuje się indywidualnymi podmiotami, lecz współzale- żnościami w całej gospodarce narodowej między wielkimi agregatami, takimi jak: do-chód narodowy, konsumpcja, inwestycje, oszczędności, zasób kapitału, wydajność pracy, kapitałochłonność produkcji, bilans handlowy, bilans płatniczy, budżet państwa itp. Bierze się tu pod uwagę zasoby różnych czynników produkcji oraz strumienie różnych dochodów i wydatków. Współzależności między tymi, jak i wieloma innymi agregatami przyjmują formę związków funkcjonalnych, przyczynowo-skutkowych lub pewnych relacji techniczno-ekonomicznych. Teoria ekonomii stara się wyjaśnić charakter tych współzależności, ich uwarunkowania, stopień ich trwałości itp.

Ustalone związki lub współzależności ekonomia jako nauka próbuje uogólnić w postaci praw ekonomicznych. Do takich praw zaliczamy np. prawo popytu i podaży, które wskazuje na trwałe zależności funkcjonalne na rynku towarowym, tynku pieniężnym i rynku kapitałowym. Bez zrozumienia tego prawa trudno jest pojąć, jak działa samoregulujący mechanizm rynkowy.

Większość praw ekonomicznych wyraża sposób reakcji, prawidłowość postępo-wania i splot ludzkich działań w procesie działalności gospodarczej. Sformułowane prawo ekonomiczne odnosi się zawsze do określonych warunków lub przyjętych założeń upraszczających. Może ono nie zachować swojej ważności, gdy warunki leżące u jego podstaw nie zostaną spełnione.

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>