Niedostatki dochodu narodowego jako miernika dobrobytu

Dane liczbowe dotyczące dochodu narodowego nie zawierają także informacji o rozmiarach czasu wolnego, jakim dysponuje społeczeństwo. Ten sam poziom dochodu narodowego na jednego mieszkańca w dwóch krajach może oznaczać zupełnie różny stopień zaspokojenia potrzeb, jeśli łączy się odpowiednio z 35- i 48-godzinnym tygo-dniem pracy. Wiele wysoko rozwiniętych krajów kapitalistycznych osiągnęło już taki poziom rozwoju, że ze społecznego punktu widzenia jest bardziej pożądane wykorzy-stywanie efektów postępu technicznego raczej w celu wydłużenia czasu wolnego od pra-cy niż dalsze zwiększanie produkcji.

Niedostatki dochodu narodowego jako miernika dobrobytu wynikają także z tego, że nie zawiera on informacji o rzeczywistych proporcjach podziału dochodów w daanej społeczności. Wysoki poziom dochodu narodowego na jednego mieszkańca może to-warzyszyć sytuacji, w której olbrzymia część dochodów przypada nielicznej mniejszości, a potrzeby większości obywateli są niedostatecznie zaspokajane. Trudno także cieszyć się dobrą sytuacją materialną w warunkach wysokiej przestępczości, przy nieustannym zagrożeniu życia i mienia.

Nawet jeśli w danym społeczeństwie rzadko spotyka się przypadki skrajnej nędzy, to nierównomiemość w podziale dochodów sprawia, że w subiektywnym odczuciu kon-sumentów ich potrzeby nie są zaspokajane w wystarczającym stopniu.

Zadowolenie czerpane przez gospodarstwa domowe z nabywanych przez nie dóbr i usług zależy nie tyle od absolutnych rozmiarów spożycia, ile od konfrontacji ich wzorca konsumpcji ze stylem życia uprzywilejowanej mniejszości. Dlatego też wydaje się rzeczą nieodzowną uwzględnienie zagadnień podziału dochodów w rozważaniach do-tyczących stopnia zaspokojenia potrzeb danej społeczności .

Leave a reply

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>