Analiza wskaźnikowa bilansu

Analiza wskaźnikowa jest szeroko stosowaną metodą analizy funkcjonowania przedsiębiorstwa. Do pomiaru efektywności i oceny kondycji finansowej firmy stosuje się szereg wskaźników, z których najważniejsze można podzielić na cztery następujące kategorie:

– wskaźniki płynności,

– wskaźniki wspomagania, zwane także wskaźnikami zadłużenia,

– wskaźniki aktywności (sprawności działania),

– wskaźniki zyskowności.

Wskaźniki płynności charakteryzują zdolność przedsiębiorstwa do regulowania krótkookresowych zobowiązań. Są one równocześnie miarą bieżącego ryzyka finanso-wego, czyli zdolności firmy do pokrycia bieżących zobowiązań. Mierzy się je relacją:

W praktyce bankowej przyjmuje się, że pierwszy wskaźnik powinien mieścić się w przedziale od 1,2 do 2,0, a w przypadku wysokich wymagań ze strony banku może on dochodzić nawet do 2,5. Oznacza to, że na 1 zł zobowiązań bieżących powinno przypadać minimum 1,2 zł, a maksimum 2,5 zł środków obrotowych. Bank ma wówczas gwarancje, że w przypadku bankructwa firmy zdoła on uzyskać zwrot zaciągniętych zobowiązań z aktywów bieżących.

W drugim wskaźniku od wartości środków obrotowych odejmujemy wartość zapa-sów, które są najmniej płynnym składnikiem aktywów obrotowych przedsiębiorstwa. Najtrudniej spieniężyć zapasy, a w razie bankructwa firmy ich sprzedaż może spowodować straty. Im mniejszy jest udział zapasów w środkach obrotowych, a większy udział środków pieniężnych, tym wyższy jest stopień płynności, a więc lepsza jest zdolność przedsiębiorstwa do wywiązywania się z zobowiązań wobec innych podmiotów gospodarczych.

W specyficznych warunkach polskich czynnikiem ograniczającym płynność są nie tyle nagromadzone zapasy, ile nie uregulowane należności (zwane potocznie zatorami płatniczymi). Posiadane zapasy mogą w niektórych przypadkach wykazywać wyższą płynność niż nieściągalne należności. Ocena stopnia płynności danej firmy wymaga więc bardziej szczegółowej analizy poszczególnych składników środków obrotowych.

Porównawcza analiza w czasie wskazuje na pewną poprawę zarówno w płynności ogólnej, jak i w płynności skorygowanej stanem zapasów, co świadczy korzystnie o ro-snących możliwościach płatniczych przedsiębiorstwa.