Ryzyko kontroli dotyczy prawdopodobieństwa, z którym firma może zostać skontrolowana przez służby państwowe. W przypadku kontroli należy liczyć się z możliwością wykrycia nieprawidłowości przy zatrudnieniu, jeśli takie istnieją (nierejestrowane dodatki lub zatrudnienie nierejestrowane). Ponieważ kontrolowane mogą być wszystkie firmy, także te zatrudniające pracowników legalnie, atrybut ten może być istotny dla wszystkich trzech rozważanych wariantów zatrudnienia, choć w różnym stopniu. Przyjęto, że ryzyko kontroli może występować na następujących poziomach:

– Wyższe niż obecnie (średnio ok. raz na 1 rok)

– Takie jak obecnie (średnio ok. raz na 2 lata)

– Niższe niż obecnie (średnio ok. raz na 5 lat)

W przypadku przeprowadzenia kontroli i ujawnienia nieprawidłowości firma może spodziewać się nałożenia kar. W związku z tym atrybut ten jest istotny tylko w przypadku wyboru zatrudnienia „na szaro” oraz zatrudnienia „na czarno”. Przyjęto, że nałożone kary mogą być:

– Wyższe niż obecnie (średnio ok. 5000 zł)

– Takie jak obecnie (średnio ok. 2000 zł)

– Niższe niż obecnie (średnio ok. 1000 zł)

Ostatnim z analizowanych parametrów był koszt, z jakim wiąże się zatrudnienie pracownika na jeden z analizowanych sposobów. Ankietowanych poproszono, aby za typowy miesięczny koszt zatrudnienia pracownika na pełny etat przyjęli 3500 zł66, natomiast zatrudnienie w formie nierejestrowanej dawało określone oszczędności. W celu poprawienia oszacowań statystycznych przyjęto pewną zmienność kosztów w profilach i tak dla legalnego zatrudnienia koszt zatrudnienia pracownika mógł wynosić 3000 lub 3500 zł, dla zatrudnienia „na szaro” – 2500 lub 3000 zł, natomiast przy zatrudnieniu „na czarno” 2000 lub 2500 zł. Oszczędności powstające w wyniku zatrudnienia nierejestrowanego oceniono na podstawie oszacowania czynników, które pozwalają na mniejsze obciążenia pracodawcy, takich jak: składki ZUS, podatek dochodowy oraz możliwość pobierania innych świadczeń społecznych przez pracownika.