Punkt przecięcia krzywej kosztów krańcowych z krzywą przeciętnych kosztów zmiennych, czyli Kk = K , wyznacza minimum produkcji 0\, przy której przedsię-biorstwo osiąga najniższe przeciętne koszty zmienne na jednostkę produkcji.
Optimum techniczne występuje przy rozmiarach produkcji Q2 w punkcie t, w któ-rym krzywa kosztów krańcowych przecina krzywą kosztów przeciętnych, czyli Kk = Kpc. Optimum techniczne charakteryzuje się więc najniższym poziomem Warto zapamiętać ogólną ilościową zależność między jakąkolwiek wielkością przeciętną a wielkością krańcową. Gdy wielkość przeciętna jest stata, to wielkość krańcowa jest równa wielkości przeciętnej. Gdy wielkość przeciętna spada, to wielkość krańcowa jest niższa od wielkości przeciętnej i spada jeszcze bardziej. Gdy wielkość przeciętna rośnie, to wielkość krańcowa jest wyższa od wielkości przeciętnej i rośnie jeszcze szybciej. Ta zależność będzie wykorzystywana nie tylko w odniesieniu do kosztów, ale także cen i utargów. przeciętnych kosztów całkowitych. Każde dodatkowe zwiększenie produkcji, poza rozmiaiy Q2, może dokonać się nie tylko przy rosnących kosztach krańcowych, ale tak-że przy rosnących kosztach przeciętnych. Nie można jednak z góry powiedzieć, że dalsze zwiększanie tej produkcji jest już nieopłacalne. Opłacalność produkcji zależy bowiem nie tylko od kosztów wytwarzania, ale także od wysokości ceny, po której przedsiębiorca może sprzedać wytworzoną produkcję. Przedsiębiorca kieruje się w swej działalności zasadą maksymalizacji zysku. Rozpatrzmy to zagadnienie bardziej szczegółowo.
Leave a reply