Stosunek dochodu narodowego w ujęciu nominalnym

Stosunek dochodu narodowego w ujęciu nominalnym (ceny bieżące) do dochodu narodowego w ujęciu realnym (ceny stałe) pomnożony przez 100 tworzy wkaźnik na-zywany w ekonomii deflatorem . Jest to miara przeciętnego wzrostu albo spadku cen w kraju na wszystkie dobra i usługi wchodzące w skład produktu narodowego. Jest ona równocześnie miernikiem inflacji lub deflacji w badanym okresie. Za pomocą deflato- ra łatwo można przeliczyć dochód nominalny na dochód realny, i odwrotnie. Przy ocenie sytuacji gospodarczej kraju posługujemy się z jednej strony stopą wzrostu lub spadku realnego produktu lub dochodu narodowego, z drugiej zaś przeciętną stopą wzrostu cen w kraju.

Dochód jest wykorzystywany nie tylko jako miara poziomu i dynamiki rozwoju gospodarczego kraju, ale także jako miara przeciętnego dobrobytu społeczeństwa. Ten wielki agregat spełnia więc ważną rolę w analizach ekonomicznych. Zawiera on jednak pewne słabości, na które wskazuję w następnym podrozdziale.

Informacje statystyczne o wielkości, dynamice i strukturze dochodu narodowego są nie-zbędne do prowadzenia polityki pieniężnej, polityki fiskalnej i polityki dochodowej w każdym kraju. Na tej podstawie zarówno bank centralny, jak i państwo mogą urucha-miać różne instrumenty ekonomiczne i za ich pośrednictwem oddziaływać na wszystkie sfery działalności gospodarczej. Informacje te muszą być jednak wiarygodne. Brak wia-rygodnych, terminowych i łatwo dostępnych informacji o tworzeniu i podziale dochodu narodowego dezorientuje politykę gospodarczą państwa i może skłaniać do błędnych decyzji opartych na życzeniach, a nie na realnych faktach. Stąd tak wielkie znaczenie praktyczne ma dokładna ewidencja wszelkiego rodzaju dochodów i wydatków ludności, przedsiębiorstw i instytucji publicznych.