Monthly Archives Sierpień 2017

– Według opinii respondentów główne obawy pracodawców dotyczą pięciu kwestii:

– kary finansowej za zatrudnienie nierejestrowane – tylko co piąty pracodawca uznaje, że stanowi to zdecydowanie największe ryzyko co trzeci uznaje jednak, że jest to raczej niskie lub zdecydowanie niskie ryzyko

Przyczyny zatrudniania w szarej strefie przez gospodarstwa domowe są zbliżone do wskazanych przez przedsiębiorców. Jest niechęć do opłacania wysokich składek, obawa przed kosztami związanymi z prawem pracy i kłopotami z biurokracją.

Narada u naczelnego już się skończyła. Dyrektor jest jednak nadal bardzo zajęty, rozmawia z przedstawicielem zagranicznej firmy, z którą zakład kiedyś współpracował. Otrzymywał od niej wykroje, tkaniny i dodatki, wysyłał gotowe produkty. Firma sprzedawała je następnie w innych krajach, ale z własnym znakiem firmowym. Opłacało się to obu stronom. „Viola” otrzymywała dewizy, firma zaś zmniejszała koszt siły roboczej, który – przy podobnych kwalifikacjach pracowników – był u nas o wiele niższy niż w jej kraju macierzystym. Miała więc dzięki temu towar dobry i o wiele tańszy (to umiejętność liczenia kosztów i zysków) mogła zwiększać swoje obroty (sumę wpływów ze sprzedaży) bez żadnych nakładów inwestycyjnych.

Neoklasyczna teoria równowagi przy pełnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych i pełnym zatrudnieniu siły roboczej została zakwestionowana przez jednego z najwy-bitniejszych ekonomistów XX w. Anglika J.M. Keynesa .

Wykazał on niesłuszność prawa rynków Saya, gdyż między otrzymywaniem do-chodów a ich wydawaniem występuje w rzeczywistości ekonomicznie ważne zjawisko oszczędzania. Oszczędzanie oznacza powstrzymywanie się od wydawania na konsump-cję części zarobionych pieniędzy. Nie jest więc prawdziwa teza, że produkcja zawsze stwarza dla siebie odpowiedni rynek zbytu. Zbyt wysoka skłonność do oszczędzania staje się przyczyną niedostatecznego popytu konsumpcyjnego, który wraz z niską skłon-nością do inwestowania prowadzi do niskiego stopnia wykorzystania istniejących zdol-ności produkcyjnych gospodarki narodowej.

Ogólnie można powie-dzieć, że płace rosną szybciej w gałęziach i przedsiębiorstwach rozwojowych, w których istnieje korzystny lynek zbytu, niż w gałęziach lub przedsiębiorstwach o ograniczonych możliwościach zbytu wytworzonej produkcji.

W długim okresie konkurencyjny rynek pracy działa w kierunku wyrównywania zbyt istotnych różnic w płacach, gdyż w dziedzinach, z których ludzie zwalniają się z pracy, zaczyna powoli rosnąć popyt

W wyniku tych obserwacji nabieramy przekonania, że tym, co połączyło poszczególne osoby w grupy, są wspólne problemy i zainteresowania. Dzięki nim koleżanki są dla siebie atrakcyjne. Spaja je więź społeczna. Zastanawiamy się jednak, czy załoga to jedynie „luźny” zbiór małych grupek, czy może jakiś społeczny system. Szybko przekonujemy się, że jednostki i grupy tworzą większą całość. Świadczy o tym między innymi głośno prowadzona rozmowa na tematy zakładowe. Stopniowo „wciąga” ona wszystkich.

Każdy brak oznacza stratę finansową dla osób pracujących w systemie akordu zespołowego. Nic zatem dziwnego, że nie toleruje się tutaj ani błędów, ani opóźnień w pracy. Ktoś, kto „psuje” lub nie nadąża za innymi, jest „wąskim gardłem”, negatywnie wpływającym na ostateczne wyniki grupy i indywidualne zarobki. Ale nie oznacza to, że płace są jednakowe. Zależą one przede wszystkim od „wyceny” wykonywanych operacji. (Pomijamy tu złożone kwestie tzw. widełek płac i indywidualnych kategorii zaszeregowań.) W rezultacie za tę samą ilość operacji różne pracownice otrzymują różne wynagrodzenie. Jest to największe zmartwienie każdego mistrza i główne źródło konfliktów w zespole. Operacje muszą być bowiem przypisane poszczególnym stanowiskom pracy, konkretnym tudziom. Mistrz nie ma prawa zmienić tej wyceny. Powstaje ona w dziale przygotowania produkcji i uwzględnia takie kryteria, jak stopień trudności i złożoności operacji.

Zdaniem MOP osiem węzłowych konwencji, obejmujących fundamentalne prawa człowieka, powinno być promowane w gospodarce nieformalnej. Rządy powinny nadać absolutny priorytet wdrożeniu tych fundamentalnych praw w stopniu nie mniejszym niż w formalnej gospodarce.

Historia płaszcza produkowanego w zakładzie zaczyna się najczęściej w Paryżu lub Amsterdamie. Tam co roku odbywają się wielkie giełdy, na których ustalane są „obowiązujące” w najbliższym sezonie tkaniny, wzory, kolory. „Viola” nie kupuje tkanin na tych targach, dowiaduje się natomiast, co będzie wkrótce modne.

Zbyt wysokie sankcje nakładane na pracodawców mogą prowadzić do upadku przedsiębiorstw i likwidacji nie tylko zatrudnienia nierejestrowanego, ale także legalnego. Niektórzy eksperci rozważają opcje generalnej amnestii, ale doświadczenie wielu krajów dowodzi, że amnestia rodzi nadzieję następnej amnestii i przynosi ograniczone efekty (Grabiner 2000).

Szczególnego rodzaju podmiotem jest małe gospodarstwo rolne. Łączy ono w sobie cechy gospodarstwa domowego oraz przedsiębiorstwa produkcyjnego. Znaczna część jego produkcji przeznaczana jest w nim na własne, konsumpcyjne potrzeby. Wytwa-rzana zaś nadwyżka produkcji jest sprzedawana na rynku w celu uzyskania niezbędnej ilości gotówki umożliwiającej uregulowanie zobowiązań fiskalnych wobec władz lo-kalnych i władz centralnych, zobowiązań finansowych wobec banku oraz umożliwia-jącej nabycie dóbr produkcyjnych do prowadzenia i rozwijania gospodarstwa rolnego, a także nabycie dóbr konsumpcyjnych nie wytwarzanych w danym gospodarstwie. Im bardziej rozwinięta jest gospodarka rynkowa, tym większą część stanowi produkcja

W przypadku większej nadwyżki dochodów nad bieżącymi wydatkami część lub całość tej nadwyżki może być inwestowana w kupno ziemi, która może być dodatkowo uprawiana bądź wykorzystywana rekreacyjnie, bądź też dzierżawiona w zamian za rentę, która staje się dodatkowym dochodem rodziny.

A zatem, oprócz dochodów z pracy, gospodarstwo domowe może powiększać swoje dochody w formie procentów od oszczędności i różnych papierów