Istnieje dość powszechna opinia wśród ekonomistów, że najbardziej szkodliwą formą rynku oligopolistycznego są kartele . Kartel jest najczęściej tajną zmową lub porozumieniem między niezależnymi producentami, zmierzającymi do ograniczenia lub całkowitego wyeliminowania konkurencji między nimi. Porozumienie może dotyczyć wielkości

Rynek oligopolistyczny charakteryzuje się tym, że działa na nim kilku silnych monopolistów, którzy opanowali lynek zbytu, np. w produkcji samochodów, sprzętu elektronicznego, produkcji stali, papierosów. Wejście na ten rynek i nawiązanie sku-tecznej konkurencji wymaga dużych kapitałów.

Na rynku oligopolistycznym jeden z największych producentów i o najniż-szych kosztach wytwarzania może objąć tzw. przywództwo cenowe. Inni oligopo- liści starają się dopasować do cen ustalonych przez lidera w celu utrzymania swoich udziałów w sprzedaży.

Istnienie zysku nadzwyczajnego ponad zysk normalny będzie zachęcało przedsię-biorców do napływu kapitału i do zwiększenia podaży produkcji. W warunkach dosko-nałej konkurencji, nie ma żadnych przeszkód i ograniczeń w swobodnym przepływie ka-pitału z gałęzi do gałęzi w dążeniu do osiągnięcia jak największego zysku. Istnieje ła-twość wejścia na rynek, jak i wycofania swoich kapitałów z produkcji. Rosnący napływ kapitału w dążeniu do jak największego zysku

Ten punkt wyznacza optymalne rozmiary produkcji w przedsiębiorstwie, czy li Nazywany on jest optimum ekonomicznym. Różnica między optimum tech- nicznymlTÓptimum ekonomicznym polega na tym, że w pierwszym przypadku następu je minimalizacja przeciętnych kosztów wytwarzania, w drugim zaś – maksymalizacja zysku całkowitego. Jak wynika z rysunku 5.10, dalsze zwiększanie roz-miarów produkcji, po/a w_\ /.nac/onc optimum ekonomiczne, przyniosłoby

Całkowite koszty społeczne istnienia monopoli są w rzeczywistości znacznie większe niż wskazane wyższe ceny i niższa produkcja. Monopole bowiem wydatkują znaczne sumy pieniędzy na niedopuszczenie innych konkurencyjnych firm na rynek, a środki te mogłyby być wykorzystane z większym pożytkiem społecznym. Znaczne sumy wydatkowane są także na funkcjonowanie instytucji związanych z walką przeciwko bezprawnym praktykom monopolistycznym. Monopolistyczna polityka cen kształtuje także społecznie niepożądane proporcje podziału dochodów ludności na korzyść jej

Decyzja inwestycyjna zostanie podjęta, gdy przewidywana krańcowa efektywność kapitału będzie wyższa od tynkowej stopy procentowej...

Musimy polegać na interpretacji faktów, a interpretacja pociąga za sobą sądy wartościujące, które są zawsze zabarwione emocjonalnym zaangażowaniem bądź uprzedzeniem oraz wiarą w słuszność wyznawa-nej...

Część środków może być skierowana na realizację jednych celów, a pozostała część na realizację innych celów. Nie można natomiast tych samych środków skierować równocześnie do różnych dziedzin i realizować różne cele, podobnie jak człowiek nie może jednocześnie przeby-wać w dwóch różnych miejscach.

Każdy podmiot gospodarczy dysponujący określonymi środkami stara się rozdzielić je tak, aby uzyskać z tego tytułu najwyższe efekty ekonomiczne i w ten

Cele organizacji są często utożsamiane z funkcjami, jakie pełnią one na rzecz otoczenia. W tym rozumieniu celem zakładu fryzjerskiego jest świadczenie usług w zakresie strzyżenia, czesania itp., fabryki odzieży – szycie ubrań, urzędu gminy – działanie na rzecz społeczności lokalnej m.in. poprzez wydawanie decyzji administracyjnych, biura prawnego – załatwianie prawnych zleceń swoich klientów. Jest w tym dużo racji. Szkoły zakłada się po to, by uczyły, szpitale – by leczyły, fabryki – by produkowały potrzebne ludziom dobra. Te ich społeczne powinności zapisywane są w statutach i, lepiej lub gorzej, realizowane. Pod kątem przydatności dla realizowania tych funkcji dobiera się ludzi, kształtuje metody i techniki pracy, instaluje odpowiednie maszyny i urządzenia.

Ocena skali szarej strefy, dokonana przez pracodawców, wykazuje zróżnicowanie w zależności od charakterystyk firm i branż. Największa – według ocen respondentów – skala szarej strefy w formie ukrywania zatrudnienia występuje w budownictwie oraz szeroko pojętej produkcji. Klasyczne ukrywanie zatrudnienia zdominowało pozostałe formy szarej strefy także w rolnictwie. Wśród firm zaliczonych do sektora produkcyjnego, w którym zanotowano najczęstsze występowanie częściowego ukrywania wynagrodzenia, wartości średnie tego miernika podlegają dość znacznym wahaniom. Najczęściej taka forma pracy nierejestrowanej występuje w produkcji wyrobów o niskim poziomie przetworzenia, takich jak wyroby z gumy, meble, odzież oraz w działalności wydawniczej. Natomiast w produkcji wyrobów wysoko przetworzonych, wymagających użycia specjalistycznej techniki – takich jak urządzenia i maszyny, aparatura radiowo-telewizyjna i telekomunikacyjna – szara strefa w formie ukrywania części zarobków występuje znacznie rzadziej.

Wśród wielu środków przeciwdziałania pracy nierejestrowanej są kary, płacone przez przedsiębiorców. Zapytano respondentów, ile powinna wynosić ta kara, aby zniechęcała do zatrudniania nierejestrowanego. Na pytanie odpowiedziało 292 osób.

Związek między pracą nierejestrowaną a obciążeniem podatkowym jest złożony. Zdaniem Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego nie jest oczywisty automatyczny spadek liczby oszustw podatkowych po obniżeniu podatków. Nawet w krajach, w których stawki podatkowe i składki na ubezpieczenie są niskie, istnieje praca nielegalna. Dlatego Komitet opowiada się za przeprowadzeniem pogłębionych badań, które wskażą relacje między podatkami i składkami oraz występowaniem pracy nierejestrowanej (Europejski Komitet Ekonomiczno- Społeczny 2005a).

Dotychczasowe badania ewolucji zatrudnienia nierejestrowanego sugerują, że w miarę wzrostu (spadku) bezrobocia rośnie (spada) zatrudnienie w szarej strefie...